DK o tytułach honorowych [arch]

DEKRET KRÓLEWSKI
z dnia 15 marca 2004 roku

o tytułach honorowych.
[jednolity tekst z dnia 9 maja 2004 r.]

My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Morlandu, Solardii, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

stanowimy, co następuje:

Art. 1.
1. Dekret niniejszy określa tytuły honorowe przyznawane obywatelom Królestwa Dreamlandu oraz zasady ich nadawania, używania i utraty.
2. Dekret niniejszy określa również zadania i organizację Heroldii Królestwa.
3. Użyte w niniejszym dekrecie terminy oznaczają:
(1) szlachcic Królestwa – każdą osobę, która otrzymała jakikolwiek tytuł określony niniejszym dekretem;
(2) arystokrata Królestwa – każdą osobę, która otrzymała tytuł arystokratyczny albo monarszy, określony niniejszym dekretem.

Art. 2.
1. Ustanawia się następujące tytuły honorowe, w kolejności od najniższego:
(1) sir;
(2) baron;
(3) wicehrabia;
(4) hrabia;
(5) markiz;
(6) diuk;
(7) książę;
(8) arcyksiążę;
(9) król senior.
2. Dla kobiet stosuje się tytuły honorowe w odpowiedniej formie.

Art. 3.
1. Tytuł sir jest tytułem szlacheckim.
2. Tytuły baron, hrabia, markiz, diuk, książę i arcyksiążę są tytułami arystokratycznymi.
3. Tytuł króla seniora jest tytułem monarszym.

Art. 4.
1. Tytuły honorowe nadaje Król.
2. Tytuły honorowe nadaje się z uwzględnieniem ich hierarchii, przy czym w wyjątkowych wypadkach dopuszczalne jest nadanie tytułu wyższego z pominięciem kolejności.
3. Tytuły markiza, diuka, księcia i arcyksięcia przyznawane są za działalność w skali federalnej.

Art. 5.
1. Tytuł króla seniora przysługuje każdemu ustępującemu Królowi.
2. Ustępu poprzedzającego nie stosuje się w wypadku ustąpienia w wyniku przeprowadzenia przewidzianej Konstytucją Królestwa procedury związanej ze skazaniem osoby noszącej Koronę Królestwa za naruszenie Konstytucji lub ustaw.

Art. 6.
1. Niezwłocznie po nadaniu tytułu, jednakże w terminie nie dłuższym aniżeli 7 dni od dnia urzędowego ogłoszenia nadania, szlachcic Królestwa obowiązany jest złożyć publicznie przysięgę wierności Królowi i Królestwu według następującej roty:
„Przyrzekam (ślubuję) uroczyście, że będę służyć wiernie Królowi i całemu Królestwu szerząc Ich wielkość i chwałę, oraz że w moim postępowaniu nie uczynię niczego, co uchybiałoby nadanej mi godności [określenie nadanego tytułu].”
2. Złożenie przysięgi następuje przez przesłanie podpisanej przez siebie roty na listę dyskusyjną Królestwa.

Art. 7.
1. Szlachcic Królestwa obowiązany jest posiadać herb.
2. Nadanie herbu następuje w formie królewskiego patentu, ustalającego urzędowy opis i wzór graficzny herbu; patent królewski jest postanowieniem królewskim w rozumieniu art. 31 ust. 3 Konstytucji Królestwa.
3. Ogłoszenie patentu następuje poprzez ujawnienie wzoru herbu i innych danych szlachcica Królestwa w rejestrze heraldycznym.

Art. 8.
1. Ustanawia się Heroldię Królestwa, zwana dalej „Heroldią”.
2. Członkami Heroldii są arystokraci Królestwa.
3. Na czele Heroldii stoi Król jako Wielki Mistrz Heroldii Królestwa.
4. Organem wykonawczym Heroldii jest Sekretarz, powoływany i odwoływany przez Króla.
5. Członkowie Heroldii pełnią swoje funkcje honorowo.

Art. 9.
1. Heroldia odpowiada za uzgodnienie postaci oraz opracowanie opisów i wzorów herbów, nadawanych stosownie do art. 6 ust. 2.
2. Heroldia prowadzi rejestr heraldyczny, obejmujący dane wszystkich szlachciców Królestwa, łącznie z wybranymi przezeń herbami.
3. Heroldia rozstrzyga spory i wątpliwości w kwestiach heraldycznych.
4. Heroldia może ustalić kodeks honorowy, określający reguły, jakim winien kierować się szlachcic Królestwa w swoim postępowaniu.
5. Szczegółową organizację Heroldii określa uchwalony przez jej członków i następnie zatwierdzony przez Króla statut.
6. Do czasu odmiennego uregulowania w statucie Heroldii, zadania określone w ust. 1 – 3 wykonuje jednoosobowo Sekretarz Heroldii.

Art. 10.
1. Utrata tytułu honorowego następuje na podstawie orzeczenia Sądu Parów.
2. Przyczyną utraty tytułu honorowego jest:
(1) odmowa złożenia przysięgi wierności;
(2) zachowanie sprzeczne ze złożoną przysięgą, w tym naruszające kodeks honorowy;
(3) inne działanie lub zaniechanie, które nie może być uznane jako dopuszczalne szlachcicowi Królestwa.
3. Z chwilą prawomocnego skazania w postępowaniu karnym za popełnienie przestępstwa, skazany traci wszelkie tytuły honorowe.
4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, Król może postanowić o zachowaniu tytułu honorowego przez skazanego.

Art. 11.
1. Skład orzekający Sądu Parów składa się z Prezesa Sądu Królestwa i dwóch członków Heroldii, wskazanych po jednym przez Sekretarza Heroldii i obwinionego.
2. Jeżeli obwiniony w ciągu 7 dni od przesłania wezwania Prezesa Sądu Królestwa nie wskaże arystokraty stosownie do ustępu poprzedzającego, czynności tej dokonuje Prezes Sądu Królestwa.
3. Członkowie Sądu Parów obowiązani są do zachowania niezawisłości w toku postępowania.
4. Członek Heroldii nie może odmówić udziału w Sądzie Parów.
5. Jeżeli Prezes Sądu Królestwa nie może wykonywać kompetencji, o których mowa w ustępach poprzedzających, przewodniczącego składu orzekającego wyznacza Król spośród arystokratów Królestwa; tak wyznaczony przewodniczący wykonuje wszystkie kompetencje Prezesa Sądu Królestwa o których mowa w ustępach poprzedzających.

Art. 12.
1. Proces wszczyna się na wniosek Sekretarza Heroldii, który występuje w nim w charakterze oskarżyciela.
2. Sekretarz Heroldii obowiązany jest wszcząć postępowanie w wypadku niezłożenia w terminie przysięgi wierności.
3. Obwiniony może wyznaczyć swego obrońcę spośród członków Heroldii; odmowa podjęcia obrony, poza wypadkami szczególnie uzasadnionymi, jest zachowaniem sprzecznym ze złożoną przysięgą.
4. Sąd Parów jest władny w toku postępowania przesłuchiwać świadków oraz przeprowadzać inne dowody, jakie uzna za niezbędne dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.
5. Sąd Parów jest związany prawomocnymi orzeczeniami sądów Królestwa.
6. Orzekając o utracie tytułu honorowego, Sąd Parów może określić czas w którym winnemu nie można nadać ponownie żadnego tytułu, nie dłuższy jednak, aniżeli 6 miesięcy; ograniczenie nie dotyczy przestępców.
7. Sąd Parów może orzec o utracie wszelkich tytułów honorowych, bądź też o obniżeniu tytułu do określonego przez siebie.

Art. 13.
1. Od orzeczenia Sądu Parów przysługuje stronom odwołanie do Wielkiego Mistrza w ciągu 14 dni od ogłoszenia stronom orzeczenia Sądu Parów, przy czym odwołanie wnosi się do Prezesa Sądu Królestwa; odwołanie wniesione po terminie podlega odrzuceniu.
2. Wielki Mistrz orzeka o uchyleniu orzeczenia Sądu Parów i zwróceniu sprawy do ponownego rozpatrzenia albo utrzymaniu zaskarżonego orzeczenia w mocy.
3. Wielki Mistrz uchyla orzeczenie i umarza postępowanie, jeżeli uznaje oskarżenie za oczywiście bezzasadne.

Art. 14.
1. Na terenach Prowincji zezwala się na stosowanie lokalnej tytulatury Namiestników Koronnych.
2. Na głównej liście dyskusyjnej Królestwa nie dopuszcza się stosowania wyłącznie samej tytulatury lokalnej.
3. Każdy szlachcic używa na forum Królestwa nadanego mu tytułu honorowego; prawo do używania tytułu nabywa się z chwilą złożenia przysięgi.

Art. 15.
1. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
2. Szlachcice Królestwa, którzy zgodnie z dotychczasowymi zasadami otrzymali tytuły szlacheckie, arystokratyczne lub monarsze, zachowują je jako równorzędne tytuły honorowe; w tym wypadku złożenie przysięgi wynika z wcześniejszego nadania tytułu.
3. Traci moc dekret królewski z dnia 18 stycznia 2003 roku o tytułach szlacheckich, arystokratycznych i monarszych.